در هر سالی حداکثر دو مرتبه امکان زیارت پدر و مادرم و بستگانم را پیدا می کنم، کم پیش می آید که دو مرتبه بیشتر به ایذه برگردم. هر بار که می آیم، وقت می گذارم و مسیرهای مختلف شهر را دور می زنم.
همچون مسافر غریبی که بوی آشنای وطن، مشامش را نوازش می کند! ورودی شهر تا خروجی آن، کمربندی شهر تا بردگپی، کهباد و راسفند! پار(ک)جنگل و سرقنات! دانشگاه و هلال احمر و… مسیر ایذه تا دهدز را که بیشتر وقت می گذارم چون زادگاهم و دلبستگی هایم در این مسیر بیشترند!
حاج علی اکبر کیخا یکی از مردان خدا که هم اکنون امام جمعه زابل است چند وقت پیش درباره توسعه شهری زابل گفته بود که اگر اصحاب کهف در زابل بخوابند و سالها بعد هم بیدار شوند، تفاوتی را احساس نمی کنند!
ماجرای سفرهای بنده به ایذه هم تا حدودی شبیه همین ماجرای اصحاب کهف است! منکر تلاش های صورت پذیرفته شده نیستم اما حقیقتا خیلی خیلی سرعت پیشرفت و توسعه شهری پایین است.
واقعا از سال ۸۵ که به زاهدان آمده ام تاکنون ۱۰ سال می گذرد اما ایذه همان است که بود! خیابان ها عریض شده اند که نشده اند!
فضای سبز گسترش داشته که نداشته! برای مسئله ترافیک هنوز فکری نشده! آسفالت هم که به یک نهضت اساسی نیازمند است! واقعا مشکل کجاست؟!
بازار از شدت تنگی ای که جوابگوی جمعیت نیست، خصوصا در ایام عید خدای ناخواسته حادثه منا را به ذهن متبادر می کند!
زمانی همه مشکلات را یا بخش اعظمی از آنها را گردن مردم می انداختند و می گفتند مردم فرهنگ (سطح سواد و آگاهی) بالایی ندارند!
اما امروزه در کمتر خانواده ای دانشجو و تحصیل کرده وجود ندارد.
سطح فرهنگ خانواده ها به نظرم بالاتر رفته و سطح باسوادی هم بسیار رشد داشته است؛ هر چند بنده فرهنگ را صرفا در اینها نمی دانم
مشکل کجاست؟ بودجه ناکافی است؟ پس درآمدهای شهرداری و… کجا هزینه می شوند؟
در هر کشوری مسئولان بلند پایه زیر ذره بین هستند، شاید جار زده نشود اما مردم خوب می دانند که چقدر دارایی دارند و چگونه زندگی می کنند، کیفیت خدمت رسانی آنها به چه صورت است؟
با بیت المال که امانت خدا و مردم است چگونه برخورد می کنند و… در شهرهای کوچکی مانند ایذه هم عموما مردم از پاسخ این پرسش ها آگاهی دارند اما زمینه ای برای طرح آنها وجود ندارد.
این وظیفه بر عهده دستگاه های نظارتی و قضایی ست و سپس بر عهده رسانه ها سایت های خبری رسمی هر شهرستان می توانند با طرح مصاحبه ها و مورد سوال قرار دادن افرادی که دارای مسئولیت هستند، به شفاف سازی و روشنگری بپردازند.
قطعا مردم از کسانی که بی محابا دست تعدی به سمت بیت المال دراز می کنند و از رانت و موقعیت شغلی به نفع خود و اطرافیان بهره می جویند، بیزارند.
یکی از کارزارهای مردمی با فساد مسئولین، همین انتخابات ها هستند. نباید ساده از کنار انتخابات مهمی همچون شورای شهر گذشت.
مردم باید انتخاب کنند، رسانه های انقلابی باید روشنگری کنند و آن وقت است که اگر هر چند ماه یک بار هم به زادگاهم برگردم تغییرات سریع توسعه شهری را مشاهده خواهم کرد. مردم هم قطعا راضی تر خواهند بود و حقیقتا شهر ما، خانه ی ما می شود.
در این صورت حتی اگر اصحاب کهف که سلام خدا بر آنها باد، در اشکفت سلمان ایذه هم برای دقایقی قیلوله می کردند و سپس بیدار می شدند متوجه تلاش مستمر شهرداری و شورای شهر می شدند.
در غیر این صورت، به اصحاب کهف که هم اکنون در این سطور میهمان ما هستند و در اشکفت سلمان استراحت می کنند، باید گفت: «بخوابید هر وقت تغییری پیش آمد، بیدارتان می کنم!»
حمزه محمدی رکعتی
انتهای پیام/*
سلام .. مطلب جالبی بودو جای تاسف دارد و کاش مسئولین درک کنند
کو گوش شنوا
بنظر من از زمانی که در دولت اصلاحات کلید شوراها زده شد شورای شهر واسه خیلیها به منزله جایی شده که میتوان در آنجا کار اقتصادی و شخصی کرد کسی که بگفته خودش بیش از دویست میلیون برای انتخابات شورا در شهر کوچکی مثل ایذه هزینه میکند پس باید شک کرد که خبری در شورا هست شورا در شهر های کوچک شده رقابت برای اقتصاد و مردم بیچاره هم از حق آسفالت خیابون کوچکی محروم میشن چند ماه دیگه قطعا همه ی ما این تبلیغات پرهزینه را در سطح شهر خواهیم دید
واقعا این مقاله به خوبی درد های ایذه و مشکلات این شهر رو بازگو کرده است،من شهریورماه که رفتم دانشگاه تا دی ماه نیومدم ایذه و واقعا دلم واسش تنگ شده بود ولی وقتی اومدم بعد ۲روز دلزده شدمو برگشتم، تو این چندماه که نبودم تنها تغییری که کرده بود، افزایش فست فودیا و رستوران ها بود وبس. شهر روز به روز پسرفت میکنه به جا پیشرفت.
سلام،متن زیبایی بود،با تشکر از نویسنده