عصر ایذه: هر وقت کلمه “کارگر” را میشنوم، اولین تصویری که ناخودآگاه به ذهنم میرسد، تصویر یک آدم با دستهای پینه بسته، و صورتی آفتاب سوخته و ناامید به آینده که البته از این جمله افراد در شهرستان ما بسیارند.
شهری که حدود ۷۰درصد نیروی کار جوان را کارگران زحمتکش تشکیل دادهاند، کارگرانی که برای داشتن یک زندگی عادی و یا حتی بهتر است بگویم برای سیر کردن شکم خانوادهی خود به تمام نقاط ایران و حتی با تازگی به علت کمبود کار در کشورمان به سوی کشورهای همسایه، از جمله تاجیکستان، عراق و سوریه (باوجود ناامن بودن) رهسپار میشوند.
یکی از مناطقی که بیشتر کارگران شهرمان در آنجا مشغول به کار هستند، منطقه عسلویه است، همان منطقهای که حتی با شنیدین اسمش، اگر در چلهی زمستان هم باشید، ناخودآگاه بدنت شروع به عرق کردن میکند و در بعضی از روزها در این شهر به علت گرمای زیاد، گرد و خاک و شرجی، حتی نفس کشیدن هم به سختی انجام میگیرد.
حضور جمعیت کارگری ایذه در عسلویه به اندازهای است که در هر فاز گازی حدود نیمی از نیروی هر فاز را بچههای شهر محروم ایذه تشکیل میدهند. تمام فازهای عسلویه و حتی تمام مسئولین مربوطه و نیز صنعت گاز ایران باید مدیون زحمات این کارگران سخت کوش و کم توقع باشد.
اما در این بین واقعاً ظلمهای بزرگی به این کارگران مظلوم میشود از جمله اینکه هر شرکت و یا پیمانکار مربوطه به هنگام خنک شدن هوا در ماههای بعد از تابستان شروع به اخراج این کارگرها میکنند، کارگرهایی که در گرمای بیش از ۶۰درجه تابستان برای این شرکتها و پیمانکاران، زحمت کشیده و عرق ریخته اند، امکانات رفاهی نیز در این فازها نسبت به تعداد کارگرها بسیار کم و نامناسب است.
از همه مهمتر اینکه کارگران مشغول در این فازها تا ۳ یا ۴ماه و یا حتی ۶ماه از دریافت حقوق بیبهره اند و حق هیچگونه اعتراضی را هم ندارند.
شاید باورتان نشود که شرکتها و پیمانکاران این فازها در برابر مصدومیت کارگران خود کوچکترین تعهدی را پذیرا نیستند، علاوه بر این مورد به علت دوری از خانواده و فشار زیاد کار بعضاً دچار افسردگی نیز میشوند.
و جالبتر اینکه بعد از اتمام کار فاز و بهره برداری از آن، خیلی کم و یا به بعبارتی اصلاً از کارگران ایذهای بعنوان نیروی ثابت استفاده نمیشود.
امنیت شغلی هم دغدغه دیگر این کارگران است به طوری که هر لحظه امکان اخراج و یا بیکار شدن این قشر زحمتکش در منطقه عسلویه وجود دارد.
از مسئولین مربوطه خواهشمندیم تمام تلاش خود را برای بهبود وضع معیشت کارگران بکار گیرند، کارگرانی که در روایات عرقشان را مساوی با خون شهدا دانستهاند، کارگرانی که مظلوم ترین وبیدفاع ترین قشر کشور هستند.
چشم نماینده مجلسشون که مثلا وکیل مردم روشن!
واقعا اشکم دراومد,وبعددرجواب دوستمون：نماینده کارهای مهمتری قطعا تومجلس دارن,شایدبرنامه ریزی برای پست بعدی و شاید…
از انواع گازهای خطرناک معلق در هوا نگفتی تازه نا ایمن بودن وسایل حمل و نقل کارگرها نگفتی از انواع بیماریهای تنفسی و ریوی که بعد از چند سال در عسلویه کار کردن دچار میشوند نگفتی و… .. چرا کار در شهر ما نیست
درود -اگر نماینده ومسئولین ما بجای وعده های دروغ حداقل به فکر جابجایی آب به زمینهای کشاورزی بودن؛ جوانان ما الان توی شهر خودشون مشغول کار بودن واین همه عذاب و سختی و بیماریهای تنفسی رو توی عسلویه نداشتن.
آقایون خواهشا نماینده نماینده نکنید.چه ربطی داره به نماینده.اولا که عسلویه فقط مختص بچه های ایذه نیست بلکه
از سراسر ایران نیرو داره.بعدشم اکثرا پیمانکارهای عسلویه ایذه ای و بختیاری هست و به همین خاطر از نیروهای
بختیاری و بستگان استفاده میکنن.میخوای نماینده برف بیاره تو عسلویه .من خودم ۸۶تا۹۰عسلویه بودم و کار کردم
و گرما کشیدم و خیلی سختی کشیدم ولی درسته بیام از نماینده انتقاد کنم؟؟؟؟
درود بر نماینده دلیر شهرمان دکتر حجت الله درویشپور سیاستمدار لایق و کاردان.انشالله دوره بعد هم خودتی دکتر
محض اطلاع ایشون ۴ سالشون تموم شده و همه بلایی سر شهر اوردن و دیگه نمیتونن شرکت کنن. البته میتونن برادر ارجمندشون و ریاست دانشگاه آزاد ایذه رو بفرستن جلو…خخخخخخ
باسلام خدمت همه دوستان لازم به ذکر اونقدر هم که میگین مردم ایذه فقیر و بدبخت هم نیستن وقتی ۷۰ % نیروهای عسلویه و جاهای دیگه رو بچه های ایذه تشکیل میدن حتما حقوق هم میگیرن الان تو ایذه من خانوادههای زیادی رو میشناسم که ۴نفر یا ۵نفر دارن هرکدومش هم ماهیانه حداقل ۳میلیون تومان حقوق میگیرن که میشه ۱۲ میلیون ماهیانه کدوم یک از شهرههای ما جوانانش اینقدر درآمد دارن .متاسفانه راه و رسم زندگی کردن رو بلد نیستیم..