آری تفسیر و تاویل “خیرات”بر مبناو به معنای انحصاری”طعام دادن”آن هم درسطح گسترده نه صرفا جهت مستحقان! و…خانواده و فرزندان متوفی را به مصیبت هایی جدیدی مبتلا می کندکه حتی مساعدات مالی سایرین(که البته سنتی حسنه است)نیز هرگز جبران مافات را نخواهند کرد!
دراین موسم و هنگامه است که چاره اندیشی عملی بزرگان، مبلغان، معلمان و روشنفکران دلسوز ونواندیش می تواندبرای قوم بختیاری راهگشا، مثمر، مفید و کارساز باشد.
گرچه اقدامات مناسب، مبارک ولازم، البته ناقص و ناکافی هم در این راستا جامه ی زیبای عمل برتن رنجور رسوم کرده اند!اما درجهت تلاش برای جلوگیری از تقویت و استمرار انحراف معیار درمراسم سوگواری و عزاداری بختیاری پیشنهادهای ذیل(بر اساس رسالت انسانی و اسلامی) مطرح می گردند؛
۱-خود داری از تهیه و نصب عکس اموات
۲-حذف وعده های طعام دهی(اطعام)مگر درموارد ضرورت همچون؛پذیرای از تهیه کنندگان قبر و مهمانان شهرستانی
۳-حذف حمل سلاح و تیراندازی های بلااثر و بلاثمر
۴-حذف هزینه های جانبی دیگر که برای همگان آشکار و عیان است!
۵-مشارکت درجهت اطعام خانواده متوفی بهمدت چند روز
۶-حذف پوشیدن رخت و لباس سیاه برای اموات
۷-تداوم و استمرار ازدواج و عروسی ها به روش های مقتضی در حداقل ممکن پهنه زمانی؛فی المثل یه هفته بعد از مراسم هفته
۸-صرف هزینه های سوگواری به صورت حداقلی یا حداکثری (برمبنای توان مالی خانواده متوفی) در راستای امور خیریه مانند: کمک به ساخت مدرسه، مساعدت به ازدواج جوانان،کمک به ایتام و…
۹-تعیین و اعلام زمان برگزاری کلیه مراحل مراسم سوگواری (هفتمین روز،چهلم و سالگرد)بین ساعات۱۴-۱۶به مقتضای ایام،جهت ترحیم، تلاوت قرآن و همدردی با بازماندگان
۱۰-برگزاری مراسم شب جمعه بر مبنای محدوده ی صرفامحله ای بادعوت از همسایگان نزدیک یا برگزاری مراسم ترحیم،فاتحه و تلاوت قرآن درمحدوده زمانی۱۵-۱۶جهت کلیه اموات محله،روستا و شهر
به قلم: هومان مرادی اشکفتی
انتهای پیام/*