عدم توسعه صنایع بدلیل کم آبی و برخی موارد دیگر باعث کوچ اجباری بسیاری از جوانان شایسته ایذه ، نخبگان، کارآفرینان و نیروی های متخصص کاری به استان های دور و نزدیک شده است.
این درحالی است که با وجود احاطه شدن بوسیله چند سد بزرگ کشور با فاصله های نزدیک و چندین میلیارد متر مکعب آب ذخیره شده در دریاچه ها تاکنون حتی قطره ای آب به هیچ نقطه ای از شهرستان منتقل نشده است.
با تامین آب آشامیدنی و کشاورزی شهرستان از رودخانه کارون -با حفظ سایر حق آبه های پایین دست – می توان شاهد جهشی محسوس در توسعه منطقه بود، در صورت تحقق تامین آب لازم موارد زیر برخی از پی آمد های مثبت این اقدام می باشند:
۱- احیا تالاب های بندون و میانگران بعنوان دو نگین محیط زیست ایذه بوسیله احیا آب های زیر زمینی
۲- ایجاد اشتغال با توسعه کشاورزی و صنایع فرآوری
۳- مهاجرت معکوس و عدم خروج نخبگان از شهرستان
۴- جذب بیشتر و موثر سرمایه گذار جهت امور صنعتی و گردشگری و…
۵- افزایش درآمد شهرداری و دهیاری ها از محل عوارض و مالیات صنایع و شرکت ها
۶- افزایش گردش پول در شهرستان و تقویت اقتصاد محلی
۷- افزایش رفاه اجتماعی
۸- افزایش فضای سبز و کاهش دمای محیط
۹- کاهش جرائم بدلیل افزایش اشتغال
۱۰- افزایش امید به زندگی و کاهش معضلات اجتماعی
۱۱- کاهش قیمت محصولات غذایی در شهرستان
۱۲- ایجاد مشاغل ثانویه و افزایش مشاغل خدماتی
۱۳- افزایش اعتبار شهرستان در ابعاد کلان و کشوری
۱۴- گام برداشتن در مسیر توسعه پایدار
۱۵- تسریع در بهبود زیر ساخت های ارتباطی
۱۶- توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری بدلیل بهبود اقتصاد مردم
۱۷- توسعه خدمات رفاهی
۱۸- تقویت روستاها و مهاجرت معکوس
۱۹- افزایش مشارکت های اجتماعی و سیاسی
۲۰-تقویت زیست بوم گونه های جانوری مهاجر
مردم شهرستان تقریبا دویست هزار نفری ایذه سالها است در یک مطالبه عمومی چشم انتظار تامین آب مورد نیاز خود هستند درحالی که تخمین زده می شود فقط از دریاچه ۵۳ کیلومتری سد کارون ۳ آبی معادل نیاز شرب بیش از یک میلیون نفر تبخیر می شود!