عصر ایذه: مومیایی کردن روشی برای حفظ اجساد پس از مرگ است که یا به شکل عمدی و با استفاده از مواد شیمیایی و تدابیری خاص صورت میگرفته و یا شرایط جوّی و حوداث غیرمنتظره سبب ساز به وجود آمدن اجساد مومیایی بوده است. اما مومیایی هزار سالهی ما قرنهاست که درون یک مجسمه قدیمی بودا پنهان و دور از نظر باقی مانده بود، تا اینکه دانشمندان موفق به کشف آن شدند
به گزارش پایگاه خبری عصر ایذه، در طی این کشف قابل توجه و با استفاده از دستگاه سیتیاسکن و بررسی مجسمهی باستانی بودا که متعلق به قرن یازدهم یا دوازدهم است، رازی خارقالعاده کشف شد. این مومیایی متعلق به یک راهب بودایی چینی است که قرنها درون این مجسمه مخفی بوده و نکتهی جالب اینکه اعضا و جوارح آن خارج و با طومارهای باستانی چین، جایگزین شدهاند.
دانشمندان از مدتها قبل متوجه وجود این مومیایی درون مجسمه شده بودند، اما برای اطمینان بیشتر به درخواستموزهی درنتز (Drents) در هلند، مجسمه به مرکز درمانی میندر (Meander) فرستاده شده و با استفاده از دستگاه سیتیاسکن، برای اولین بار متخصصان موفق شدند نگاهی دقیقتر به اسکلت پنهان شدهی درون مجسمه داشته باشند.
در اینجا بود که برای نخستین بار طومارهای قدیمی توجه آنها را جلب نموده و متوجه شدند احتمالاً این مومیایی متعلق به لیوکوآن (Liuquan) است، یکی از استادان بودایی عالیرتبه در مدارس مدیتیشن چینی، که به نظر میرسد در حدود ۱,۱۰۰ سال بعد از میلاد میزیسته است.
این اخبار تکمیل کنندهی اخبار مربوط به کشف مومیایی ۲۰۰ سالهی دیگری در مغولستان است. این مومیایی که به حالت گل نیلوفر نشسته (یکی از حالات مهم نشستن در هنر مدیتیشن)، به باور برخی هنوز هم زنده است، چرا که آنها تصور میکنند او در مدیتیشنی عمیق فرو رفته است.
هنوز علت و چگونگی مومیایی شدن این راهب بودایی مشخص نیست، هر چند در گذشته، آیین مومیایی کردن خود در کشورهای چین، ژاپن، لائوس و کره رواج داشته است. روندی که در آن کاهنان بودایی به تدریج با گرسنگی دادن خود حجم چربی و آب بدن را کاهش داده و سپس با استفاده از صمغ، روند مومیایی شدن را آغاز میکردند.
این مجسمه تا ماه می ۲۰۱۵ در موزهی تاریخ طبیعی مجارستان در معرض دید عموم قرار دارد.
منبع:زومیت
شگفتا
چطوری فهمیدن ؟