بچه‌های ایرانی مجذوب نوشت افزار خارجی/ جای خالی اسطوره‌های ایرانی بر نوشت‌افزار دانش‌آموزان درسایه بی‌تدبیری مسئولین

عصر ایذه: تاریخ چندهزارساله کشورم را که زیر و رو میکنم پراست از وجود مردان و زنان دلیری که هریک به اقتضای زمان خود رشادت و قهرمانی میکردند و فرهنگ پهلوانی را بنیان مینهادند.

ما پیرو مکتبی هستیم که سراسر پراست از وجود انسان‌های آزاده‌ای که هرگز ذلت را نمیپذیرفتند و در وهم به سرنمیبردند، انسان‌هایی که مایه فخرعالمند و وجودشان علت و جود عالم است.

اما به راستی تاچه حد از این تمدنی که با افتخار از آن دم میزنیم و فخر آن را به یکدیگر و به مردم ملل دیگر میفروشیم، میدانیم؟

تا چه اندازه در زندگی واقعی این اسطوره‌های ملی و مذهبی مان را الگو  قرارداده ایم‌؟

امروزه اطرافمان پرشده از تصویر پررنگ ولعاب قهرمانان غیرواقعی غرب که متاسفانه به الگو و قهرمان واقعی فرزندانمان تبدیل شده‌اند، از لباس و کیف و کفش گرفته تا انواع لوازم التحریر

دفتر مشق، جامدادی، کیف و لباس کودکانمان مامن ابدی باربی و بت من و بن تن و … شده است و فرزندان ما هر روز با آنها زندگی می‌کنند و با آنها بزرگ میشوند و هر روز خود را بیشتر شبیه آنها می کنند.

غرب مدت‌هاست که برای فرزندان این خاک سرمایه گذاری‌های کلان کرده و می‌کند تا آنها را از دنیای واقعی دور سازد و غرق در توهم و رویا پردازی کند و امروز میبینیم که این همان هم شده، دختربچه ای که از روز اول مدرسه تصویری که همه جاهمراه اوست و هر روز متنوع تر از دیروز تصویری جز تصویر باربی و سیندرلا نیست، کم کم با این شخصیت خو گرفته و گاه همزاد پنداری نیز میکند و بیشتر درصدد نزدیک شدن به این شخصیت خیالی است هم از حیث رفتار هم چهره ، همانطور پسربچه ای که یاردبستانی اش بت من و بن تن است و رویای بت من شدن را در سر می پروراند.

اینها و همه ناگفته های دیگر باز هم حکایت از ضعف مدیریتی مسئولین و عدم سرمایه گذاری سالم درخصوص احیای شخصیت های پاک و نامدار ایران اسلامی است، چقدر تاکنون برای تولید انبوه نوشت افزار ایرانی با تصویر شخصیت های نام آوازه ایرانی هزینه شده؟

اصلاً این موضوع دغدغه چه کسی است؟؟

حتی اگر هم‌اکنون این محصولات در ایران تولید شوند آنقدر تعدادشان کم است که به راحتی محصولات مشابه خارجی در دسترس نیستند و یا آنقدر هزینه خریدشان بالا است که خانواده ها ترجیح میدهند همان محصولات غربی را باقیمت مناسب تر تهیه کنند و تربیت و فرهنگ غیر ارادی فرزندانشان قربانی بی تدبیری و بی دغدغگی مسئولین داخلی می‌شود.

متاسفانه در این زمینه آنقدر دیر اقدام شده که حتی اگر همین امروز هم دست به کار شوند شاید به اندازه این سی و اندی سال باید بگذرد تا شاید تغییری ایحاد شود.

آنقدر این تصاویر و شخصیت ها هر روز با فرزندان نا از دبستان تا دانشگاه همراه و همراز بودند که در جانشان نفوذ کرده و هر روز هم بخاطر آنها خود را به روز میکند که مبادا دلشان رابزند و یک شخصیت مذهبی یا ملی جایشان را بگیرد.

در پایان باید گفت اگر مسئولین بیش از این نسبت به این مسئله بی‌تفاوت باشند و تعلل کنند، دیری نیست که کودکانمان در دفاع از شخصیت‌های خیالی که غرب برایشان ساخته، مقابل خودمان می‌ایستند و این را غرب به خوبی تشخیص داده که از دبستان با ما یار شده تا دفتر مشقی درست کند که سرمشق هرشبش دغدغه دانش آموز ایرانی بشود مدل‌های لباس باریی و خشونت بت من . . .

انتهای پیام/*