«خبرنگار» واژه‌ای غریب در میان مسئولین ایذه

عصر ایذه: سیصد و شصت و چهار روز – و شب – از سال را پلک به هم نمی زند و بر اساس تکلیف و تعهد، می بیند و می نویسد و نقد و راهکار می دهد و یک روز از سال، روزی است که حواس جامعه طبیعتاً باید معطوف به او و خدمات و اهتمام اش باشد … “روز خبرنگار”

در شهر کوچک ما “ایذه” شناختن و پیدا کردن خبرنگار کار چندان سختی نیست، البته خبرنگارانی که فعالیت مستمر و مفید دارند نه کسانی که این واژه را یدک می کشند.

کار خبرنگاری در ایذه به دلایل مختلفی با بیشتر شهرهای استان متفاوت است، اینجا مسئولان، خبرنگار را فقط در حد رصد اخبار مثبت و باب میل خود می شناسند، و وقتی زمان پاسخگویی میرسد، شما را به جا نمی آورند!

در ایذه تا زمانی که اخبار مثبت و به عبارتی گزارش کار از یک مسئول یا یک اداره منتشر کنی، باعنوان خبرنگار و بعضاً با لفظ “خبرنگار خوب” شناخته می شوی، اما کافیست یک انتقاد کوچک بکنی، یا یکی از مشکلات شهر را عنوان کنی، می‌شوی “خبرنگار نما”، تخریب گر و کلی عناوین از این دست

ظرفیت انتقاد پذیری در بین مسئولین ایذه بسیار پایین است، شاید علت خود خبرنگاران باشند که به این موضوعات کمتر می پردازند و اگر پیش تر به نقد و تحلیل مشکلات بیشتر می‌پرداختند، شاید راه برای انتقاد سازنده هموار تر بود.

از این مباحث گذشته، در ایذه برای پیگیری یک مشکل که در حیطه وظایف یک مسئول باشد باید صبر ایوب داشت، چرا که هر روز با بهانه‌های مختلف به قول خودشان ” از سر بازت ” می‌کنند، غافل از اینکه خبرنگار هر روز مصمم تر از روز قبل پیگیر می‌شود.

اینجا، برعکس همه جا باید برای یک خبر دوید، باید از تمامی برنامه‌ها و جلسات باخبر باشی، نه باخبرت کنند! و کلی باید دیگر که همه اش را بر دوش خبرنگار است.

حرف آخر:

مسئولین گرامی، در خلال اینکه انتظار رصد اخبار مثبت خود را دارید، تحمل نقد پذیری خود را بالا ببرید، چرا که تا ضعفی بیان نشود، مشکل حل نخواهد شد، و تا مشکلات برطرف نشوند، نقد های ما پا برجاست.

انتهای پیام/