تاریخ : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳ 20 رمضان 1445 Friday, 29 March , 2024
6

دل نوشته یادواره شهدای دانشجو

  • کد خبر : 516
  • 25 آذر 1393 - 21:42
دل نوشته یادواره شهدای دانشجو

به نام رب   دل نوشته: همیشه فکر می کردم وقتی دانشجو می شوم به اوج علم و رویاهایم می […]

به نام رب

 820

دل نوشته:

همیشه فکر می کردم وقتی دانشجو می شوم به اوج علم و رویاهایم می رسم، من سالی تمام را با کتاب و جزوه و تست کار کردم، شبها بی خوابی ها کشیدم، روز کنکور با تمام ترس و استرسهایم گذراندم و نمیدانید چقدر از اینکه وارد دانشگاه شوم سر از پا نمی شناختم !

نام خود را در میان هزاران اسم متمایز با دیگر انسان ها آنچنان یافتم که فکر می کردم دیگر اوج قدرت، توانایی و افتخار من است، آری من

مفتخرم که بعنوان دانشجوی دانشگاه پیام نور مشغول به تحصیل بودم، اما آنچه که امروز مرا واداشته بنگارم روز دانشجو و گفتن نام خود بعنوان دانشجو نیست، من آمده ام تا بگویم:

شرمسارم از تمام عکس های بجا مانده بر روی این دیوار ها

شرمسارم که به خیالم بعنوان دانشجو به نهایت علم رسیدم، شرمسارم که رسیدن به دانشگاه را گرچه بزرگ و پرافتخار است لکن در مقابل این عظیم دانشجویان به غلط خود را بزرگ می دانستم

شرمسارم از تمام کتاب و جزوه هایی که امروز به نام پایان نامه وصیت از دانشگاه جبهه مانده اند

شرمسارم از تمام جوانان رشیدی که قلم هایشان را با تمام توانایی هایشان زمین گذاشتند و تفنگ را برای درس دفاع در دست گرفتند

شرمسارم از انجمن های دانشجو الزهرا، کربلا ۵ ، والفجر و . . .

شرمسارم از تو نخبه مدرسه علی مومنی لندی، شرمسارم حمزه علی احمدی گرچه صدها پله از ما بالاتر رفتی اما با تواضع هم مکتبمان خواندی، شرمسارم غفور مومنی که افتخارت را قدم گذاشتن به جبهه مقدس دانستی

شرمسارم از قلمی که بر دست گرفتی و نوشتی برای ما، عبدالمجید کیانی شرمسارم از تو البرز بداغی، امیدوار باقری، علی کردنژاد، ابراهیم نجیب، ملک حسین شیخی و همکلاسی ذوالفعلی مرادی

از همه شما شرمسارم از خونهای به جا مانده تان، از وصیت های نخوانده تان شرمسام

شرمسارم که از یاد بردم سال ها پیش جوانانی پا را از کنکور زمانه فراتر نهادند و با رتبه “شجاعت” به درجه رفیع “شهادت” رسیدند

شرمسارم که فراموش کردم دانشجویان واقعی که سال ها با عشق به تحصیل فقط و فقط برای آسیب نرساندن من و شما از دانشگاه تهران و امثال آن انتقالی گرفتند و به دانشگاه بزرگ جبهه بورسیه شدند تا تنها و تنها من و تو همچنین روزی را در حصار امنیتی که آنها برایمان رقم زدند جمع شویم و با افتخار تبریک بگوییم: دانشجو شدنمان را . . .

شهدا از روح پاکتان و وجود نازنینتان یاد کردم تا خود را تلنگری زنم که در مسیر علمی امان به علم خدایی شما هم نگاهی می اندازیم تا بلکه از عشق زمینی به عشق خدایی همپای شما قدم گذارم

 

شرمسار همیشگی رتبه دانشگاهیتان

 

نویسنده: سحر پرموزه

لینک کوتاه : https://www.asreizeh.com/?p=516

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.