به گزارش پایگاه خبری عصر ایذه به نقل از دزفول امروز، همزمان با دهه ی فجر به سراغ فعالان اقتصاد مقاومتی رفتیم.یکی از مشاغلی که تولیداتش مورد استقبال مردم قرار گرفته ،پرورش و تولید قارچ است که درآمد زایی و شرایط پرورش این محصول باعث شده تا استقبال خوبی از آن در شهرهای مختلف از جمله دزفول صورت گیرد پایگاه خبری تحلیلی دزفول امروز گفتگویی با یکی از افرادی که که در پرورش این محصول موفقیت های زیادی بدست آورده ترتیب داده که به شرح ذیل به مخاطبین ارجمند ارائه می گردد.
…
سلام. از اینکه با وجود مشغله زیاد وقتتان را در اختیار ما قرار دادید، ممنونیم . برای شروع، خودتان را معرفی کنید؟
غلامعلی اسلامی زاده، مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت کشاورزی جلگه دز هستم.
آقای اسلامی، فعالیتتان در حوزه تولید محصولات کشاورزی را از چه سالی آغاز کرده اید؟
باید این نکته را به شما عرض کنم که کشاورز و کشاورززاده هستیم و با کشاوزری بزرگ شده ایم. تصمیم گرفتیم تا با ثبت یک شرکت بر روی تولید محصولات کشاورزی به روشهای مدرن سرمایه گذاری کنیم به همین خاطر خرداد ماه ۱۳۷۲ شرکتی با عنوان شرکت کشاورزی جلگه دز ثبت کردیم و بر اساس اساسنامه، حوزه های فعالیت شرکت ، تولید عموم محصولات کشاورزی و کلیه صنایع زیر مجموعه بخش کشاورزی است.
شما از همان ابتدایی که شرکت را تاسیس کردید، به فکر تولید قارچ بودید و یا بعدا به این فکر افتادید؟
بله ما مطالعات طرح پرورش قارچ را از همان سال ۱۳۷۲ شروع کردیم و در سال ۱۳۷۴پروانه تاسیس برای واحد تولید قارچ به ظرفیت ۲۰۰ تن در سال شامل ۱۲ سالن پرورش، واحد سردخانه، سالن تاسیسات، بسته بندی، تونل های پاستورزاسیون کمپوست و کمپوستینگ در حد تولید کمپوست مورد نیاز گرفتیم.
تولید قارچ، به شرایط محیطی خاصی نیاز دارد که این شرایط با آب و هوای خوزستان سازگار نیست، چطور شما تصمیم گرفتید که این خطرپذیری را انجام دهید؟ ممکن بود به نتیجه ای که پیش بینی کرده بودید، نمی رسیدید؟
بله، درست است. زمانی که می خواستیم این کار را شروع کنیم خیلی ها منع می کردند که این کار بدلیل اقلیم گرم خوزستان جواب نمی دهد و تولید قارچ حتما باید در شرایط آب و هوایی خاصی مثل کرج انجام شود ولی ما با کارهای مطالعاتی که انجام دادیم به این نتیجه رسیدم که باید با توکل و پشتکار کار را باید انجام بدهیم با فراهم کردن شرایط مناسب برای رشد قارچ و نیازمندی های آن، بجای پرورش قارچ در آب و هوای مناسب، شرایط کشت را با استفاده از چیلرها، هواسازها و برج خنک کننده برای رشد قارچ فراهم کردیم که در این زمینه کارهای بسیار خوبی انجام داده ایم.
اکنون هم، راندمان تولید ما بسیار بهتر و بالاتر از برخی واحدهایی است که در مناطق خوش آب و هوا کار می کنند.
قارچ یک موجود زنده است که شرایط زیستی آن تعریف شده و معلوم است، اگر شما آن شرایط را برای قارچ فراهم کنید آن هم زندگی می کند.
آیا سال ۷۲ که شما به فکر مطالعه برای پرورش قارچ افتادید، اطلاعات کافی در زمینه تولید صنعتی این محصول بویژه وجود داشت؟
برای به تولید رسیدن هم مشکلات بسیار زیادی از نظر مالی و فنی داشتیم. کسانی که این دانش فنی را داشتند اطلاعات کامل نمی دادند و یا شاید اگر خوش بینانه تر بگوییم دانش فنی این محصول در ایران کم بود.
آن زمان کمپوستینگ ما بسیار ابتدایی و سنتی بود و با کارهای دستی کمپوست تولید می شد این مطلب باعث می شد یکنواختی کم و مانع از تولید کمپوست یکنواخت و یکدست می شد.
موفق شدیم از طریق انجمن صنفی تولید کنندگان قارچ خوراکی ایران و وزارت کشاورزی وقت ارتباطی با کارشناسان تولید قارچ در کشور هلند پیدا کنیم. به مرور و با سفرهایی که به آن کشور انجام می دادیم و با دعوت از کارشناسان هلندی برای حضور در ایران و برگزاری چندین دوره آموزشی برای کارشناسان ما، اطلاعات فنی خوبی از آنها گرفتیم.
هنوز هم با این کارشناسان ارتباط دارید؟
از آن زمان تا کنون، تقریبا هر دو ماه یکبار کارشناسان هلندی به ایران می آیند و با کارشناسان فنی مان محصولات تولیدی ما را بررسی و نقاط ضعف و قوت کار را بیان و برای همکاران ما کلاس آموزشی برگزار می کنند که این موضوع بسیار برای ما سازنده بوده است.
تعداد فازهای توسعه ای که در نظر گرفته اید، چند تا است؟
ما سه فاز توسعه تعریف کرده بودیم که طی آن سه مزرعه تولید قارچ که هر مزرعه شامل چندین سالن است می بایست به بهره برداری برسد که در حال حاضر هر سه مزرعه احداث و به بهره برداری رسیده.
خب، شما سال ۷۴ مجوز گرفتید، با چه میزان سرمایه کار را شروع کردید؟
طرح اولیه ما قرار بود با ظرفیت ۲۰۰ تن تولید قارچ و متناسب با آن تولید کمپوست و بذر چیزی حدود ۷۸ میلیون تومان تمام شود.
سال ۷۴ که مجوز گرفتیم، کلنگ اولین مزرعه تولید پرورش قارچ مان را بهمن ماه همان سال زدیم و پس از ۴ سال کار در روز عید سعید فطر سال ۷۸ اولین محصول ما به بازار رفت.
۴ سال! چی شد که این زمان نسبتا طولانی به طول انجامید؟
بی پولی خودمان و ذهنیت بدی که سیستم بانکی در مورد پرورش قارچ داشت دلایل آن بود. چرا که خیلی از کسانی که از بانک وام گرفته و برای پرورش قارچ هزینه کرده بودند، نتوانسته بودند پول ها را برگردانند و واحد تولیدی آنها موفق نبود. به همین دلیل بانک بسیار بدبینانه برخورد می کرد.حتی کارشناسان بانک هم خیلی چوب لای چرخمان گذاشتند.
با تورم سال ۷۴ که بدتر از وضع کنونی بود، هزینه های ما بالا رفت و طرحی که قرار بود با ۷۸ میلیون راه اندازی شود با ۱۸۳ میلیون تومان به تولید رسیدیم.
مزرعه شماره یک را با هر زحمتی بود راه اندازی کردید، واحد شماره دو را چه سالی به بهره برداری رساندید؟
در سال ۸۳ بعد از جمع آوری اطلاعات خوبی که بدست آوردیم، خودمان را برای توسعه کار توانمند یافتیم و مجوز واحدی دیگری جنب واحد شماره یک خود گرفتیم.
همزمان با ساخت واحد شماره دو به ظرفیت ۶۰۰ تن، تغییراتی را در مزرعه شماره یک هم دادیم، طبقات را بیشتر کردیم، روش کشت را عوض کردیم و ظرفیت تولیدمان را به ۸۰۰ تن در سال رساندیم که این میزان، ظرفیت اسمی واحدهای تولیدی بود ولی با تغییراتی که دادیم تولید واقعی ما در دو مزرعه ۱۲۰۰ تن قارچ در سال شد.
بسیار خب، یعنی شما طی ۱۰ سال فعالیت ظرفیت تولید قارچ خود را از ۲۰۰ تن به ۱۲۰۰ تن رساندید، خیلی خوبه! اما شما گفتید که سه مزرعه در حال حاضر دارید، که حتما نسبت به دو مزرعه اول باید به روز تر هم باشد؟
بله، دقیقا! بعد از آن، چند سالی گذشت تا سال ۸۹ که ارتباط بیشتری با هلند پیدا کردیم و روش های جدید آنها را دیدیم. آنها از همین محصول و مواد اولیه، بهره وری بهتری داشتند. با وجود اینکه سالن ها آنها خیلی مدرن تر از سالن های ما نبود اما راندمان تولید بهتری داشتند. به این نتیجه رسیدیم که بهتر است یک بار تکنولوژی روز آنها را خریداری کنیم.
باهمان شرکت اروپایی وارد معامله شدیم. بدلیل شرایط خاص آب و هوایی خوزستان، آمار ۳۰ ساله هوا شناسی منطقه را به آنها دادیم تا بر اساس شرایط محیطی خاص ما دستگاه ها را بسازند. اتفاقا در شرایط بد تحریم و زمانی بود که ناسازگاری های اروپایی ها شدت گرفته بود.
البته قبل از معامله وضعیت تقریبا عادی بود، قراداد را که بستیم و ۱۰ درصد اولیه را پرداخت کردیم، اوضاع طوری شد که نه می توانستیم ال سی باز کنیم و نه می توانستیم پول انتقال دهیم.از سویی، طرف اروپایی هم بر اساس سفارش و پیش پرداختی که به آنها داده بودیم، کار را شروع کرده بودند و ماشین آلات مورد نیاز را ساخته بودند. نکته اینجا است که شرکت سازنده، ماشین آلاتی که ساخته بود الزاما برای ما و سازگار با شرایط آب و هوایی منطقه ما بود.
گرفتار شدیم و نمی دانستیم چه کار کنیم…. بدلیل تحریم نمی توانستیم مابقی پولشان را واریز کنیم تا دستگاهها را به ما تحویل دهند، آنها نیز دستگاهها را مختص ما ساخته بودند و سر دستشان مانده بود.
شما برای دور زدن تحریم ها چه کار کردید؟
اوضاع سختی بود… آنها را به ایران دعوت کردیم، با آنها صحبت کردیم و پیشنهاد دادیم که از آن ۸۰ درصدی که مانده است، ۵۰ درصد را آنها ریسک کنید و ۵۰ درصد را ما.
نه می توانستیم پول را بدون تضمین به آنها بدهیم و نه آنها می توانستند وسایل و ماشین آلات را بدون گرفتن پول بفرستند، چون روال این است که معمولا در مقابل چیزی که خریداری می کنید قبل از تحویل جنس، بابت پرداخت پیش پرداخت، آنها نیز با گارانتی و ضمانت نامه بانکی معتبر، تضمین می کنند که اگر شرکت سازنده به تعهدات خود عمل نکرد، پول پرداخت شده به خریدار پس داده شود که این امر با وجود شرایط تحریم امکان نداشت.
نه کسی برای ما، ال سی باز می کرد و نه هیچ بانک خارجی گارانتی می کرد.
پیشنهاد ما این بود که ۵۰ درصد ریسک را ما قبول کنیم و ۵۰ درصد ریسک را آنها قبول کنند، به این شکل که ما به ۱۰ درصد پیش پرداخت ۴۰ درصد اضافه کرده و در مجموع ۵۰ درصد کل پول قرارداد را به آنها بپردازیم و آنها نیز ماشین آلات ما را که آمده بودند به بندر ایران بفرستند، در بندر ایران که رسیدند اسناد و مدارک ترخیص را به ما بدهند که بتوانیم ترخیص کنیم، مابقی پول را همان جا پرداخت کنیم.
آنها قبول کردند؟…
بله، آنها قبول کردند. هم آنها اعتماد کردند و ما هم چاره ای جز اعتماد نداشتیم. البته با توجه به شناختی که بر روی مدیر آن شرکت از نظر شخصیتی پیدا کرده بودم مطمئن بودم که کار انجام می شود. استخاره هم کردم و خوب آمد به همین دلیل جرأت بیشتری پیدا کردم و کار را انجام دادیم.
برای انتقال پول هم به راحتی نتوانستیم این مقدار پول را پرداخت کنیم. آنجا حساب ها کنترل می شود و پولی که برای هر کس فرستاده می شود توسط سیستم دولتی بررسی می شود که این پول از کجا و برای چه چیزی آمده و در مقابلش چه چیزی فرستاده می شود و واقعا جریان نقل و انتقالات مالی کنترل می شود.
با توجه به اینکه بانک مرکزی هم تحریم شد و شما امکان انتقال پول نداشتید، شما چطور ۴۰ درصد پول را که متعهد شده بودید، پرداخت کردید؟
مجبور شدم از طریق صرافی یکی از بانکهای ایران، خرد خرد بخشی از این مبلغ را پرداخت کنم و یا اگر خودم آنجا می رفتم و یا آنها به ایران می آمدند مقداری از پول را بصورت دستی پرداخت می کردم. با همه این مشکلات، نگذاشتم نزد آنها بد قول شویم و البته آنها نیز در مقابل همین کار را می کردند. نهایتا با همه این مشکلات دستگاه ها آمدند، پولها رد و بدل شد و ماشین الات و ابزار خریداری شده را نیز نصب کردیم.
چیزی که برای ما مهم بود این بود که بتوانیم تکنولوژی که خریده ایم در داخل مهندسی معکوس و بومی کنیم.
این موضوع را هم به شرکت سازنده گفته بودید؟
بله! اما یک اتفاق جالب افتاد. با آنها صحبت کردم که یکی از اهداف شرکت ما این است که این تکنولوژی را بومی سازی کنیم و مزرعه یک و دو را که قدیمی و سنتی هستند هم مکانیزه کنیم. خیلی خوشحال شدند که بسیار صادقانه با آنها صحبت کردم، اما آنها گفتند که شما کامپیوتر مرکزی را نمی توانید مهندسی معکوس کنید… من فکر کردم که منظورش این است که از نظر دانش فنی نمی توانیم انجام دهیم. گفتم: ما می توانیم. گفت: نه، نمی توانید!!….
کاری که برای تحویل گرفتن ماشین آلات و امکانات خریداری شده انجام داده بودیم این بود که برای هر قسمتی متخصص خودش را از بچه های خودمان برای تحویل دستگاه ها بردم تا بدانند چه چیزی تحویل گرفته اند.
برای امکانات الکترونیکی و کامپیوتری هم همین کار را کردم با این هدف که روی این بخش از دستگاهها نیز کار کنند. آنها معتقد بودند که این کار را نمی توانیم انجام دهیم ولی ما نیروهای خاصی را با هدف یادگیری با خود برده بودیم.
به این منظور دو مهندس جوان ایرانی از بچه های دزفول و تهران که هر دو از مدرسین دانشگاه بودند برای تحویل دستگاه های الکترونیکی و کامپیوتری بردیم، تا بررسی کنند آیا می توان برنامه را خودمان بنویسیم و نرم افزارها را پیاده سازی کنیم.
این جوانان بررسی کردند و الحمدالله کاملا انجام شد.
شما دستگاه ها را عینا کپی کردید؟
نه! واقعیت امر این است که کار آنها را دقیقا کپی نکردیم. ما دو مزرعه قدیمی داشتیم و مزرعه سومی که با دستگاه های خریداری شده کاملا مکانیزه بود، برای اینکه اپراتور بتواند همزمان هر سه مزرعه را کنترل کند، مانیتور و اتاق کامپیوتر را برای هر سه مزرعه تغییر دادیم.
هواسازها را عین خودشان با توان بهتر ساختیم، کارشناسان تیم متالوژی از اراک آمدند و نمونه قفسه ها را آنالیز کردند و عین آن آلیاژ از نوع خاصی آلومینیوم را طراحی کرده و پس از ساخت قالب ها، قطعات قفسه ها را قالب ریزی کردند و قفسه هایی که ساخته بودیم با همان کیفیت نمونه خارجی حتی جنس آلومینیومی که ساخته بودیم یک درجه بالاتر از آنها بود.
برای اینکه ماشین ها به دو مزرعه دیگر هم حرکت کنند، نیاز داشتیم تا ریل هم بسازیم، اکنون ماشین هایی که آنها ساخته اند به زیبایی روی ریل هایی ما حرکت می کنند. هواسازها، سیستم کامپیوتری و مکانیزه را هم ساختیم.
وقتی این کارها را انجام دادیم، برای معامله دیگری که با شرکت سازنده داشتیم یک سفر به دزفول آمدند. آنها را برای بازدید بردیم و تمام امکاناتی را که ساخته بودیم نشان آنها دادیم.
ببخشید میان صحبت هایتان می آیم، اگر می شود در مورد هواسازها بیشتر توضیح دهید؟
هواسازهای مرکزی، اتاق مخصوصی است که هوا را می شوید و بعد از فیلتر، خنک کرده و بعد از آن هوا را به کریدر مرکزی فرستاده می شود. از آنجا نیز، هواسازهای سالنها های پرورش هوا را مجددا فیلتر می کنند و پس از مرطوب کردن بر حسب نیاز دمای هوا را تنظیم و به سالن می فرستند.
خب، ادامه بدهیم، آمدند برای بازدید…
پس از بازدید از قفسه هاو هواسازها به قسمت مانیتورینگ رسیدند. وقتی کارهایی را که انجام داده بودیم، دیدند، سرخ شدند! گفتند: قرار نبود که اینها را بسازید!
گفتم: من که به شما گفتم که می سازیم، شما گفتید نمی توانید بسازید، من هم گفتم که ما می توانیم.
گفت: در قرارداد اینطور نوشته شده که مجاز نیستید مانیتورینگ را بسازید….
به آنها گفتم: وقتی شما گفتید که نمی توانید بسازید، من تصور کردم که منظور شما از نظر فنی و دانش فنی است.
این موضوع زمانی بود که پهپاد آمریکایی را بچه های ایران به زمین نشانده بودند و بعد از زمان اندکی از روی آن ساختند.
به مدیر شرکت گفتم: اینجا ایران است، یادتان نرود. خیلی وقت نیست که پهپاد آمریکایی را بچه های ایران نشاندند و طولی هم نکشید که عین همان را هم ساختند دیگر آن زمان گذشته است که در علم را از روی کسی بست. اگر می خواهید با هم ارتباط داشته باشیم و معامله داشته باشیم باید با هم تعامل داشته باشیم.
بعد گفتند که اشکال ندارد اما ای کاش می گفتید. من هم به آنها گفتم که به شما گفته بودیم که می سازیم.
گفتند که ما هم در قرارداد نوشته ایم که شما حق ساخت مانیتورینگ را ندارید.
راستش هم این است که من آن بند قرارداد را نخوانده بودم. در ترجمه ای هم که بچه ها انجام دادند، خیلی به این نکته توجه نکرده بودیم چون اساس را بر اعتماد قرار داده بودیم. مسئولین این شرکتی که با آنها ارتباط داریم، خدایی اش انسانهای خانواده دار و بسیار خوبی هستند بر خلاف آن چیزی که در ذهن من بود بسیار متعهد به خانواده و زندگی و بسیار راستگو و صریح بودند.
قضیه تمام شد و آشتی کنان گرفتیم و اکنون هم در حال معامله دیگر با یکدیگر هستیم.
الآن با اجرای این بومی سازی تکنولوژی ظرفیت تولید شما چقدر شده است؟
با این بومی سازی تکنولوژی که انجام دادیم و با تغییراتی که در مزرعه یک و دو با این روش جدید صورت دادیم، ظرفیت ۳ هزار تن در سال به ۴۶۰۰ تن افزایش یافته است.
توجیه اقتصادی ما برای طرح اولیه تولید ۸ کیلوگرم قارچ درمتر مربع طی یک دوره کشت بود و اکنون به برداشتی بالای ۲۶ کیلوگرم در یک متر مربع رسیده ایم و این هیچ علتی ندارد بجز توکل و پشتکار وآموزش و آشنایی خوب با کار و با گرفتن اطلاعات علمی روز دنیا بوده است.
به حول قوه الهی، امروز حدود ۳۰۰۰ تن قارچ، ۲۵۰۰۰ تن کمپوست، ۴۵۰ تن اسپان قارچ تولید می کنیم که نیمی از کمپوست و بذر قارچ تولیدی را واحد خودمان استفاده و مازاد آن را می فروشیم.
شما به این مقدار پیشرفت راضی شده اید؟
نه! تا وقتی که توان داشته باشیم کار را توسعه می دهیم. اگر توسعه ندهیم رکود ایجاد می شود و و دیگر کسی به فکر این نیست که چیز تازه ای یاد بگیرد و دانش خود را به روز کند، ما مرتبا در حال فراگرفتن اطلاعات جدید هستیم.
هر واحد تولیدی که از توسعه غافل شود، سقوط آن آغاز خواهد شد. به اعتقاد خودم، همیشه تشکیلات تولیدی باید به فکر توسعه باشد.هم توسعه علمی، هم توسعه در بخش تولید که به این منظور برای توسعه علمی در شرکت، معاونت تحقیقات، آموزش و توسعه را ایجاد و فعال کرده ایم.
یکی دیگر از طرح های توسعه ما، تولید کمپوست به روش جدید کا در کشورهای پیشرفته از جمله هلند رایج است که آخرین تکنولوژی و روش روز دنیا است.
اگر امکان دارد بیشتر توضیح بدهید؟ کمپوست چیه و این طرح چه مزایایی دارد؟
کمپوست، محیط کِشتی است که از ترکیب کُلش گندم، باگاس نیشکر و مقداری کود مرغ گوشتی درست و تخمیر می شوند. پس از آن پاستوریزه و هوادهی انجام و بعد از تثبیت ازت به فرم پروتیین در بدن موجودات میکروسکوپی که در پروسه تخمیر به ما کمک می کند خنک و بذر کاری می کنیم .
ضایعات و باگاس نیشکر به مقدار بسیار زیادی در منطقه وجود دارد و با سوزاندن آنها مشکلات زیست محیطی فراوانی برای محیط زیست و خاک ایجاد می کنند اما ما این پسماندها را به چرخه تولید کمپوست استفاده می کنیم.
کمپوستی که اکنون تولید، پاستوریزه و به کار می گیریم باید ۱۵ روز در سالن های پرورش بمانند تا رشد رویشی آنها کامل شود که در این مرحله بذر، رشد را شروع می کند و ریسه های قارچ کل حجم کمپوست را می گیرند. در روش جدید، ما این ۱۵ روز را در خارج از سالن های پرورش انجام می دهیم و این کمپوست که به اصلاح «کمپوست فاز ۳» نامیده می شود، کمپوستی است که بذر کاری شده و بذر هم در آن رشد کرده است.
محصولی که کاشته می شود، تا زمان پین دهی، رشد رویشی دارد و از پین دهی به بعد فاز زایشی آن است.
در روش جدید، مرحله رویشی که ۱۵ روز به طول می انجامد در خارج از سالن های پرورش انجام و برای تکمیل رشد رویشی و مرحله زایشی به سالن منتقل می شود، در نتیجه سالن های پرورش، ۱۵ روز کمتر درگیر می شوند و این موجب می شود تا در طول سال از سالن های موجود سه دوره کشت اضافه برداشت کنیم در واقع هم در زمان صرفه جویی می شود هم با ۳۳ درصد استفاده بهینه از امکانات موجود، بهره وری مزرعه ها بیشتر می شود.
این چنین روشی اکنون در ایران وجود دارد؟
این روش، مدرن ترین روش دنیاست و نه در ایران بلکه در خاورمیانه چنین تکنولوژی وجود ندارد.
این روشِ روز دنیاست که اگر موفق بشویم آن را وارد کنیم، مهندس معکوس و بومی سازی آن را هم در نظر داریم. با این کمپوست، هم خودمان و هم کسانی که این کمپوست را از ما خریداری می کنند، سه دوره کشت بیشتر در سال می توانند تولید کنند.
میزان اشتغال زایی واحد تولیدی شما چند نفر است؟
تا الآن حدود ۲۲۰ نفر بطور مستقیم در واحد پرورش قارچ ما کار می کنند که برای آنها اشتغال پایدار ایجاد شده است و بحول قوه الهی برای پروژه جدید حدود ۵۰ نفر دیگر نیز صاحب شغل خواهند شد و از قبل همین پروژه ۸۰۰ نفر از جوانان بطور غیرمستقیم شاغل می شوند.
ابتدای بحث گفتید که بطور خانوادگی کشاورزی می کنید، غیر از شما از بستگان در این شرکت کار می کنند؟
در واقع شرکت تولید قارچ ما یک شرکت خانوادگی است که خودم و ۵ برادر دیگرم که ۶ برادریم سهامداران شرکت هستیم.
کلیه سهامدارن و مدیران شرکت در رشته کشاورزی تحصیل کرده هستند و دارای مدرک حداقل لیسانس تا دکترای کشاورزی در گرایش های مختلف هستد.
در واقع این تیم به اضافه نسل دوم خانواده هم همگی کشاورز خوانده اند مجموعه را اداره می کنند. تمام بچه های فامیل در رشته کشاورزی با گرایش های مختلف نسبت به نیاز ما و علاقه خودشان تحصیل کرده اند.
با توضیحی که گفتید، اکنون تمام پروسه تولیدی شما مکانیزه است؟
تقریبا! با اجرای طرح های توسعه، اکنون کنترل شرایط آب و هوایی در سالن های پرورش ، کنترل گاز کربنیک، اکسیژن، رطوبت و دما همه به صورت هوشمند هستند و ما تنظیمات را به سیستم کامپیوتر مرکزی می دهیم و بر حسب برنامه ای که داده ایم کامپیوتر مرکزی، فرمان دهی می کند و هواساز ها، فرمان بری می کنند که این برنامه بر حسب زندگی قارچ در طول دوره زندگی تعریف شده و به طور کامل مکانیزه است.
کشت، آبیاری و رافلینگ یا چنگ زدن بطور کامل مکانیزه است اما چیدن ما به دو دلیل مکانیزه نیست، چرا که اولا دوست ندارم، شاغلان این واحد بیکار شوند دوما هم برای کنترل های بالینی بر روی کار از نیروی انسانی استفاده می کنیم.
اکنون «کمپوست فاز سه» که شما بدنبال خرید تکنولوژی آن هستید، آیا بازار فروش در ایران و یا کشورهای منطقه دارد؟
بسیار زیاد، شرکتی که قرار است این تکنولوژی را از آنها بخریم، برای ما در حوزه خلیج فارس بازار یابی کرده تا این کمپوست را به آنجا صادر کنیم. اکنون این کمپوست یک کمپوست پر طرفدار در واحدهای تولیدی است بطوریکه این کمپوست آماده بذرکاری شده از هلند به مالزی فروخته می شود.
طبیعتا شرکت ها با مکانیزه کردن واحد تولیدی خود، نیروهای مازاد را اخراج می کنند، شما این کار را نکردید؟
نه! با وجود اینکه هلندی ها که به تولیدی ما می آیند می گویند نیاز به حفظ نیروهای مازاد نیست ولی ما کارگران بخش هایی را که قبلا دستی انجام ولی اکنون مکانیزه صورت می گیرند را حذف نکردیم و با توسعه کار خود سعی کردیم تا آنها را حفظ کنیم.
محصولات شما از نظر بهداشتی هم قابل رقابت با محصولات خارجی است؟
قطعا، اکنون سه آزمایشگاه فعال داریم. آزمایشگاه شیمی کمپوست، آزمایشگاه میکروبیولوژی و آزمایشگاه تولید اسپان که بطور مرتب فعال هستند و هر روز هم به روز می شوند.
آزمایشگاه شیمی کمپوست از اولین روزی که هر کمپوست می خواهد آمده شود نمونه برداری و آزمایش می کند و علاوه بر نمونه برداری روزانه، برای رفتن کمپوست از مرحله ای به مرحله بعد باید قطعا با تائید آزمایشگاه باشد و این روند تا روز آخر که کمپوست آماده می شود و به سالن پرورش می روند و بعد از آن نیز توسط تیم بعدی کار را ادامه می دهد.
چون کار مرحله به مرحله است، هر کس کارش را خوب انجام ندهد به راحتی معلوم است و همین عامل باعث می شود که بچه ها کارشان را خیلی خوب انجام دهند.
تنوع محصولات تولیدی شما چگونه است؟
بانک ژن تولید اسپان ما از یکی بانک های غنی کشور است. اکنون دو نوع قارچ تولید می کنیم، قارچ معمولی یا دکمه ای سفید و قارچ دکمه ای قهوه ای که به تازگی در چرخه تولید قرار دادیم.
تفاوت های قارچ دکمه ای سفید و قهوه ای چیست؟
قارچ قهوه ای ماندگاری اش بیشتراست و از طرفی درصد ماده خشک آن هم نسبت به قارچ معمول بیشتر است اما تولید آن مشکل تر است. راندمان تولیدی کمتر هم دارد ولی محصولی پر طرفداراست و عطر و طعم قارچ بهتری نسبت به قارچ دکمه ای سفید دارد.
تا کنون به فکر صادرات هم افتاده اید؟
بله، الآن بیش از ۶۰ درصد تولیدات ما صادر می شوند. در فصل خنک از اوایل پاییز تا اواخر فروردین، مقدار زیادی از قارچ های تولیدی ما صادر می شود که از این مقدار حدود ۶۰ درصد تولیدات به عراق می رود. مقداری هم به کویت و امارات می فرستیم که امارات و کویت در مقایسه با عراق خیلی کمتر هستند.
صادرات به امارات و کویت باید توسط هواپیما صورت گیرد که متاسفانه در استان این امکانات را نداریم. محصولی که می خواهیم به کویت بفرستیم با وجود اینکه کویت در دو وجبی ما است باید بار را به فرودگاه تهران بفرستیم و از آنجا صادر شود. اما عراق با ماشین سردخانه دار به طرف مرز می رود و آنجا هم با ماشین سردخانه دار وارد بازار آنجا می شود.
«اقتصاد مقاومتی» و «حمایت از تولید کننده داخلی» موضوعاتی است که دائما مقام معظم رهبری بر روی آنها تاکید می کنند، نظر شما برای مقاومتی کردن اقتصاد کشور به عنوان یک تولید کننده موفق و باسابقه چیست؟
نگاه کنید، خداوند به ما نعمت های فراوان داده است، اما روش استفاده از نعمت های خدادادی را نمی دانیم یا نمی خواهیم خوب استفاده کنیم. امکانات خدادای که در اختیار ما ست در استفاده شان مدیریت درستی نداریم. اگر داشته بودیم اکنون یک جوان بیکار هم نداشتیم و وضعیت اقتصادی ما به مراتب بهتر از الآن بود.
تاکید مقام معظم رهبری برتولیدات داخلی بسیار بجا و هوشمندانه است چون توانمندی های زیادی در تولیدات داخلی داریم، اگر سیستم دولتی برای دسترسی تولیدکنندگان به بازار های خارج از کشور و استحصال ارز روان کاری کنند خیلی از محصولات تولید داخل قابلیت صادرات دارند.
مثلا در منطقه دزفول صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی جای خالی بزرگی دارند، خیلی محصولات خوبی داریم، محصولاتی که واقعا می تواند در دنیا عرض اندام کنند اما چون بسته بندی خوب وجود ندارد و مسیر صادرات هم فراهم نیست، بجای سود کشاورز و ارز آوری برای کشور، در حال ضرردهی هستند.
اگر بتوانیم این کارها را انجام دهیم و این محصولات خوب را تبدیل به پول کنیم همه دنیا به ما محتاج می شود. این توان را داریم که غذای کل کشورهای اطرافمان را تامین کنیم.
در ایجاد ارتباط با بازارهای دنیا، دولت و سیستم دولتی و هر کس در مملکت که می تواند این کار را انجام دهد، کمک کنند و کارهای اداری دست و پا گیر را از مسیر واحدهایی که می توانند کار کنند نه اینکه ادعا می کنند، بردارند و یا کم کنند.
خدا نعمت های فراوانی به ما داده است. آفتاب خوب، آب خوب، خاک خوب و نیروی جوان. وقتی از آنها استفاده نکنیم یعنی کفران نعمت و ناشکری.
برای طرح توسعه تولید «کمپوست فاز ۳» یک سال و نیم است برای تسهیلات بانکی تلاش می کنیم. با وجود اینکه همه ما را می شناسند و با واحد تولیدی مان آشنا هستند، ما را اینطور گرفتار می کنند، چه برسد به جوانی نوپا که بدنبال کار است چه به سرش می آورند.
همه چیز چینی اش هم به بازار آمده است، الآن قارچ چینی هم در بازار ایران داریم؟
بله متاسفانه. قارچ چین از میلیون ها کیلومتر دورتر وارد ایران شده و متاسفانه ارگانهای دولتی برای آشپزخانه های خود، قارچ چینی خریداری می کنند که ما نسبت به این امر گلایه مند هستیم. این خلاف فرموده آقا در رابطه با اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولیدکننده داخلی است. این که نشد حمایت از تولیدات داخلی.
اگر محصولی در چین دو دلار به فروش می رسد با کمک دولتشان، این محصول ۵۰ سنت در ایران به فروش می رسانند چرا که آن دو دلار در مملکت خودشان چرخش پیدا کرده ولی همان ۵۰ سنت را از کشور ما خارج و وارد کشور خودشان می کنند.اما ما این حساب ها را نمی کنیم.
درست است که فلان محصول تولید داخل نسبت به نمونه وارداتی آن گران تر است ولی هر مقدار پولی که بابت آن پرداخت شود همان پول از کشور خارج می شود.
توصیه شما به جوانانی که بدنبال کار و ایجاد شغل برای خود هستند به عنوان کسی که بسیاری از این مسیر دشوار را عبور کرده است، چیست؟
به جوانان توصیه می کنند که به هر مانعی که برخورد کردند، فورا برنگردند، بایستند و مانع را برطرف کنند. نگویند نمی شود. به ما گفته بودند که در منطقه دزفول قارچ تولید نکن، نشدنی است اما پای کار ایستادیم و کار ناشدنی را شدنی کردیم. آدم توکل و اراده داشته باشد هر نشدی، شدنی می شود.
برای آخرین سؤال، ان شاء الله چه زمان خبر آغاز طرح«کمپوست فاز۳» را دریافت خواهیم کرد؟
با بانک و صندوق توسعه در حال مذاکرات هستیم تا تسهیلات دریافت کنیم و ان شاء الله کارهای اداری و عقد قرارداد وکلنگ زنی در آینده نزدیک صورت خواهد گرفت.
ممنون از اینکه وقتتان را با وجود مشغله زیاد به ما دادید، در پایان اگر صحبتی دارید بفرمائید…
سلامتی و توفیق برای مملکت، مردم و مسئولین را آرزو دارم و امیدوارم در آینده نزدیک همانطور که کشور در مسائل علمی در حال شکوفایی است در بحث اقتصادی نیز سر پای خودمان بایستیم و این مشکلات را پشت سر بگذاریم.
